Որպեսզի չհիասթափեցնենք այն շախմատիստներին, ովքեր գերադասում են ձին փղից, ստորև կներկայացնենք այն էլեմենտները, որոնք այս թեթև խաղաքարը վերածում են ուժեղ զենքի: Իհարկե, չկան հստակ կանոններ, թե երբ է պետք պահել ձին և ազատվել փղից: Անհրաժեշտ է գնահատել դիրքը և, մտապահելով որոշ հիմնական մտքեր, որոշել, թե որ թեթև խաղաքարին նախապատվություն տալ:
Այժմ եկեք վերանայենք այն բնորոշ հատկությունները, որոնք ձիուն դարձնում են ավելի ուժեղ, քան փիղն է:
Ներկայացնելով այս ուղեցույցը` եկե՛ք այժմ տեսնենք, թե ինչպես են գրոսմայստերները գործնականում օգտվում գերիշխող ձիու առավելությունից: Առաջին օրինակը կլինի երկու հայտնի դասականների` Պետրոսյանի և Բոտվիննիկի խաղը:
Պետրոսյան, Տիգրան-Բոտվիննիկ, Միխայիլ
Մոսկվա 1963 1-0
Հաջորդիվ ևս կներկայացնենք Տիգրան Պետրոսյանի խաղերից, այս անգամ ընդդեմ Ռոբերտ Ուեյդի: Սկզբնական դիրքում սևերը հիանալի խորամանկություն են դրսևորում` խաղարկելու փղերին և մտնելով մի դիրք, որտեղ ձին ավելի ուժեղ է, քան փիղը: Ավելի ուշ խաղը վերածվում է մի վերջնախաղի, որտեղ ձի և թագուհի զույգն իրեն հիանալի է դրսևորում թույլ արքայի դեմ: Մեկ այլ հետքրքիր միտք է զինվորի զոհաբերումը, որ Պետրոսյանը կատարեց` կարևոր հենակետ ձեռք բերելու համար:
Ուեյդ,Ռոբերտ-Պետրոսյան, Տիգրան
Բելգրադ 1954 0-1
Հաջորդ խաղը շատ լավ վերջնախաղային օրինակ է, երբ ձին հաջողությամբ արգելափակում է սպիտակների անցունակ զինվորին: Տեսե՛ք, թե ինչպես են սևերը շարունակում առաջ գնալ` դժվարացնելով սպիտակների պաշտպանույթունը:
Էլիսկասես, Էրիխ-Ֆլոհր, Սալո
Զեմերինգ-Բադեն 1937 0-1
Ներկայացնելով այն հիմնական իրավիճակները, որոնցում ձին ավելի ուժեղ է, քան փիղը, հույս ունենք, որ հաջորդ անգամ ձեզ համար ավելի հեշտ կլինի ընտրություն կատարել այս երկու խաղաքարերի միջև: Չնայած, որ յուրաքանչյուր խաղաքար ունի իր ուժեղ և թույլ կողմերը, անհրաժեշտ է հիշել, որ վերջ ի վերջո դիրքն է որոշում դրանց արժեքը: