Այս անգամ կուսումնասիրենք սիցիլիական պաշտպանությունում Փxe6 զոհաբերությունը և կփորձենք հասկանալ, որ դեպքերում է այն արդյունավետ։
Առաջին օրինակը Ստելլվագեն-Նայդիչ խաղն է, որտեղ սպիտակները ճիշտ պահի իրականացնում են Փxe6 զոհաբերությունը և օգտագործում դրա դիմաց ստացած դիրքային փոխհատուցումը հաջողության հասնելու համար։
Հաջորդ օրինակում դիրքն այդքան էլ պարզ և նպաստավոր չէ նման զոհաբերության համար։ Սպիտակներն ունեն ընդամենը մեկ զինվոր որպես փոխհատուցում և չունեն բաց գծեր, որոնց օգնությամբ կկարողանային գրոհ սկսել սևերի արքայի վրա։ Սակայն գերիշխող ձին որոշակի ակտիվություն է ընձեռում սպիտակներին։ Սևերով խաղացողը կարող էր հեշտությամբ խուճապի մատնվել և սպիտակներին թույլ տալ օգտագործել նախաձեռնությունը։ Բայց ոչ Գելֆանդը․ նրա զգուշավոր պաշտպանությունը գերազանց օրինակ է ծառայում, թե ինչպես պետք է խաղալ նմանատիպ դիրքերում։ Նախ Գելֆանդը սպիտակներին զրկում է տակտիկական հնարավորություններից, այնուհետև աստիճանաբար զարգացնում սեփական խաղաքարերը։
Այս օրինակը ցույց է տալիս, որ միևնույն զոհաբերությունը չի կարող արդյունավետ լինել բոլոր դեպքերում։ Այդ պատճառով ցանկացած զոհաբերության գնալուց առաջ պետք է նախ հաշվի առնել դիրքի առանձնահատկությունները։