Ցանկացած խաղացող ձգտում է հասնել նյութական առավելության, քանի որ դա մեծացնում է հաջողության հասնելու հնարավորությունները։ Սակայն լինում են դեպքեր, երբ նյութական առավելության հասնելու համար խաղացողները գնում են դիրքային զիջումների՝ մոռանալով արքայի ապահովության և խաղաքարերի զարգացման մասին, որոնք արդյունքում ավելի մեծ նշանակություն են ունենում, քան նյութական ակտիվները և որոշում են խաղի արդյունքը։ Այսօր կդիտարկենք օրինակներ, որտեղ խաղացողները գերագնահատել են նյութական առավելությունը՝ հանուն դրա ստեղծելով թուլություններ սեփական դիրքում։
Առաջինը կուսումնասիրենք Նայդորֆ-Պորտիշ պարտիան։
Հաջորդ դիրքն առաջացել է Տոմաշևսկի-Մորոզևիչ խաղի ժամանակ։
Ինչպես նկատեցինք, նյութական առավելության գերագնահատումը շատ տարածված է անգամ ուժեղ շախմատիստների մոտ։ Այս սխալից խուսափելու համար պետք է առաջնային տեղում դնել դիրքային առավելությունը, քանի որ հենց դա է հիմնականում որոշում խաղի արդյունքը։