Այսօրվա նյութը ևս վերաբերում է զինվորային կառույցներին, մասնավորապես` մեկուսացած զինվորներին, որը հանդիպում է ցանկացած մակարդակի շախմատիստների խաղերում: Որո՞նք են մեկուսացած զինվորները: Դրանք միագույն զինվորներ են, որոնք չեն գտնվում հարակից դաշտերում: Այլ խոսքերով ասած, սրանք այն զինվորներն են, որոնք պաշտպանված չեն այլ զինվորների կողմից: Որպես կանոն, նույնիսկ մեկ մեկուսացած զինվորը վերջնախաղում դիտվում է որպես թուլություն: Մեկից ավելի մեկուսացած զինվորներ (ցրված) ունենալն արդեն իսկ լավ նշան չէ: Ահա մեկ օրինակ`
Մեկուսացած զինվորների մասին պետք է իմանալ`
Մեկուսացած զինվորները լուրջ թուլություն են վերջնախաղում, քանի որ պաշտպանություն են պահանջում և չեն կարող օգնել միմյանց առաջ շարժվել:
a2, c2, f2, h3 զինվորները մեկուսացած զինվորներ են:
Սկզբնախաղում կամ միջնախաղում մեկուսացած զինվորներ ունենալն այնքան էլ վտանգավոր չէ, ինչքան որ վերջնախաղում: Սակայն պետք է հիշել, որ երբ ունեք թույլ զինվորային կառուցվածք, խաղաքարեր փոխանակելը և դեպի վերջնախաղ գնալը այնքան էլ լավ տարբերակ չէ:
Եթե դուք հանդես եք գալիս հարձակվողի դերում (այն է` խաղում եք մեկուսացած զինվորների դեմ ), ապա պետք է խուսափեք զինվորների փոխանակումից, որովհետև յուրաքանչյուր փոխանակման հետ դուք օգնում եք ձեր հակառակորդին ազատվել դիրքային թուլություններից: Համաձայնվեք այս զինվորների փոխանակմանը միայն երբ չափազանց անհրաժեշտ է, կամ երբ պարզ տեսնում եք հաղթական ուղին:
Հակառակորդի մեկուսացած զինվորները օգտագործելու ամենաբնորոշ մարտավարություններից է հարձակումը խաղատախտակի երկու թևում միաժամանակ: Դիրքային թուլության պատճառով ձեր հակառակորդը չի կարողանա դիմակայել ձեր հարձակումներին:
Երկու թևերում հարձակվելը հզոր տեխնիկա է մեկուսացած զինվորների դեմ:
Խաղատախտակի մի մասում անցունակ մեկուսացած զինվոր ունենալը պետք է լինի ձեր հիմնական նպատակը: Ստորև բերված խաղը դրա վառ օրինակն է:
Մեկուսացած անցունակ զինվոր ստեղծելը, որպես կանոն, բերում է հաղթանակ: