Ռազմավարական խաղի ամենակարևոր տարրերից մեկը զինվորային հիմնական կառուցվածքները հասկանալն է, և այն մարտավարությունները, որոնք կարող են կիրառվել տվյալ դիրքերում: Նախկինում բազմիցս խոսել ենք տարբեր զինվորային կառուցվածքների մասին, որոնք կարող են հանդիպել խաղի ընթացքում, սակայն այսօր կխոսենք մասնավորապես հետ մնացած զինվորների մասին: Առաջին հերթին անհրաժեշտ է հասկանալ, թե ինչ է հետ մնացած զինվորը: Ըստ շախմատային գրականության` հետ մնացած զինվորը այն զինվորն է, որը հետ է կանգնած իր հարևան զինվորից, պաշտպանված չէ մեկ այլ զինվորի կողմից և չի կարող ապահով առաջ շարժվել: Ստորև ներկայացված տրամագրում հնարավոր է տեսնել նման կառուցվածքի օրինակ`
Երբեմն զինվորային այս կառուցվածքը կարող է առաջանալ սկզբնախաղի ավարտից անմիջապես հետո: Այս կառուցվածքի ամենասովորական օրինակներից է Սիցիլիական պաշտպանությունը, որտեղ, e7-e5 առաջմղումից հետո սևերը ձեռք են բերում հետ մնացած զինվոր d6 դաշտում: Եկեք դիտարկենք ստորև ներկայացված տրամագիրը`
Սևերն ինքնակամ թուլացնում են իրենց ճամբարը` կենտրոնական դաշտերը գրավելու համար: Նրանք կփորձեն փոքրացնել զինվորի թուլությունը` խաղաքարերը տեղադրելով կենտրոնական դաշտերում և սահմանափակելով սպիտակենրի ակտիվությունը: Իհարկե, սպիտակների նպատակն է կանխել այս ամենը և հարձակվել d6 զինվորի վրա:
Հանդիպելով նման դիրքերի` անհրաժեշտ է հիշել`
Իմանալով այս կառույցի հիմնական գաղափարները` եկեք այժմ ուշադրություն դարձնենք գրոսմայստերների մի քանի խաղի վրա: Առաջին օրինակը ցույց է տալիս, թե ինչպես կարելի է թուլություն ստեղծել հակառակորդի ճամբարում: Զինվոր զոհաբերելով` սպիտակները մի քանի առավելություն ձեռք բերեցին` հետ մնացած սև զինվոր (d6), ուժեղ կենտրոնական դաշտ ձիու համար (d5) և վերահսկողություն սև դաշտերի վրա:
Երկրորդ օրինակում կտեսնենք, որ ռազմավարական առավելություն ձեռք բերելով և ստիպելով հակառակորդին պասիվ դիրք գրավել` անհրաժեշտ է ճիշտ պահը որսալ նոր թուլություն ստեղծելու համար: Այս դեպքում, հետ մնացած զինվորը շահելու փոխարեն սպիտակները որոշում են ուժեղ հարձակում սկսել արքայական թևի վրա:
Վերջին խաղը, որը կներկայացնենք, տեղի է ունեցել 2008թ.-ին գրոսմայստերներ Վիշվանաթան Անանդի և Պետեր Լեկոյի միջև: Այս խաղը ցույց է տալիս` ինչպես է պետք խաղալ, երբ հետ մնացած զինվոր ունեք: Զինվորային կառուցվածքն առաջացել է Սիցիլիական պաշտպանության ժամանակ, Սվեշնիկովի տարբերակում, որտեղ սևերը շատ շուտ առաջ են մղում e5 զինվորը` թողնելով d6 զինվորին հետևում: Հաշվի առնելով հիմնական ռազմավարական մտքերը` կարելի է կարծել, որ սևերի վիճակն ավելի վատ է ստեղծված թուլության պատճառով: Սակայն, այս դեպքում, նրանք դինամիկ խաղ են ցուցաբերում երկու թևում էլ, ինչը փոխհատուցում է ավելի վատ զինվորային կառուցվածքը:
Այսպիսով, կարելի է եզրափակել, որ հետ մնացած զինվորն, ընդհանուր առմամբ, իրենից թուլություն է ներկայացնում, սակայն, վերջ ի վերջո, ամեն ինչ կախված է դիրքի առանձնահատկություններից: Դիրքը վերլուծելիս անհրաժեշտ է հաշվի առնել ոչ միայն զինվորային կառուցվածքը, այլև խաղաքարերի ակտիվությունը, ինչը որոշիչ դեր է կատարում: